Ken je de wet van Parkinson?
"Werk breidt zich uit om de beschikbare tijd voor voltooiing te vullen."
Met andere woorden, dingen worden moeilijker te voltooien als er méér tijd voor wordt gegeven, omdat de opbouw van de taak stressvol en ontmoedigend wordt. Het gezegde is genoemd naar Cyril Northcote Parkinson, die het fenomeen voor het eerst beschreef in een humor essay uit 1955, gepubliceerd in "The Economist"
Een voorbeeld van hoe deze wet werkt
Als je jezelf bijvoorbeeld een week de tijd geeft om iets af te maken dan gaat het je een week kosten om het af te maken. Geef je jezelf 3 uur om een project af te werken dan kost het je 3 uur om het af te werken, al heb je in principe maar 1 uur effectief nodig.
Als je veel tijd hebt om een taak af te ronden, is het gemakkelijk om het uit te stellen tot later. Vroeger trapte ik steeds weer in die valkuil, met alle stress vandien.
Ik hou van plannen omdat het mij oplevert!
Dus als je je tijd zorgvuldig plant en deadlines voor jezelf stelt, voorkom je dat je in de valkuil van uitstelgedrag terechtkomt.
👉 Ik pak het nu zo aan:
Ik zet letterlijk een timer (met mijn koptelefoon op met binaural beats) voor 1 uur of 3 uur, afhankelijk van het project waaraan ik wil werken en ik wil dit project af hebben binnen de vooropgestelde timing.
Het is een soort uitdaging, best wel spannend, die ik zet voor mezelf.
Maar ik heb een einddoel en zo vermijd ik uitstelgedrag.
Ik focus op één iets binnen een afgelijnde timing.
En het is ‘fun’ 🎈! Het geeft je een immens voldaan gevoel en je kan jezelf belonen nadien.
Ik zie het als een soort spel.
Het geeft me positieve prikkels en tegelijk een groter engagement,
een boost voor mijn productiviteit.
Van welk project maak jij het je uitdaging? 🤔
16-06-2023